Wie is Faryda Moumouh

Ik ben een beeldend kunstenaar gespecialiseerd in het fotografische beeld. Kijken naar de wereld en deze vertalen naar een eigen beeld is mijn pure passie. Het fotografische beeld interpreteren en omzetten naar mijn individuele taal is een kracht geworden. De drang om te spreken in beelden is er altijd al geweest. SInds ik vier ben, was ik altijd aan het tekenen. Toen ik zes werd, zei ik dat ik kunstenaar wou worden 🙂 en vanaf dan is mijn persoonlijk en bescheiden parcours begonnen. Met vallen en opstaan natuurlijk. Want makkelijk is het niet. Het KSO of KUNSTSECUNDAIR ONDERWIJS, heeft me enorm geholpen in het vinden van mezelf en mijn eigen toekomstmogelijkheden. Deze studie maakte het verschil. Ik heb een educatieve achtergrond als pedagoog en leerkracht in het Kunstsecundair Onderwijs als UA te Antwerpen. Heb tevens zes jaar gids en educatief medewerker geweest in het FOMU te Antwerpen. Hierdoor heb ik ook kansen gehad om mee te werken met De Red Star Line Museum om jonge mensen onder te dompelen in het fotografische beeldverhaal.

Ik ben nu mee bestuurslid van het Kunstenplatform WARP te Sint Niklaas. Het is een zoeken naar een eigen rol of invulling maar het creeërt nieuwe mogelijkheden om kunst in dialoog te mogen brengen met een divers en eigenzinnig publiek.

Studies

KSO Kunstsecundair Onderwijs Vrije Beeldende Kunsten (2de – 3de graad) – Sint Lucas Antwerpen; Master in de Audiovisuele en Vrije Beeldende Kunsten – DKO Fotografie – Diploma Pedagogisch & Didactisch  Bekwaamheid

Talen

• Nederlands
• Engels

Job

• Beeldend Kunstenaar – Gastdocent UA Antwerpen – Leerkracht SInt Lucas KSO Antwerpen
• Bestuurslid WARP Hedendaags Kunstenplatform

STEAM specialisatie:

Mijn STEAM  is de A van ART. Als kind had ik altijd de drang om te tekenen. In de lagere school maakten leerkrachten al positieve opmerkingen op mijn tekenwerkjes en suggereerden ze al dat ik daar iets moest mee doen. Mijn oma en mama, bleven me verder uitdagen en aanmoedigen waardoor ik in de tweede graad voor het kunstsecundair onderwijs koos. Wat niet makkelijk was voor mijn vader, die niet begreep wat kunst was en kon zijn. Dit leidde tot ernstige en zware discussies thuis. Hij had geen kunstcontext of achtergrond, waardoor hij mij niet begreep. Vanaf dan is onze kloof, jammer genoeg, groter geworden. Mijn vader is ondertussen meer dan twaalf jaar geleden gestorven maar heeft nooit echt begrepen wie ik was net doordat die ook niet begreep wat ik deed. Mijn fotografische beelden waren moeilijk te begrijpen, hun ondetoon , gelaagdheid maakten alles complex. Hij heeft ook nooit een expo bezocht. De drempel bleef te groot.

Migratie verhaal:

Ik kom uit een multiculturele familie met een Belgische moeder en Marokkaanse vader, eerste generatie. Mijn vader is zijn land ontvlucht om een nieuwe toekomst op te bouwen in België. Ik ben de oudste van drie kinderen en kreeg hierdoor de druk om alle grenzen te verleggen en te vechten voor mijn eigen vrijheid en keuzemogelijkheden in het leven. Mijn vader was een fiere man geweest, maar van weinig woorden. Hij was ongeschoold en kende absoluut niets van het onderwijssysteem in België. Mijn geluk was de kennis van mijn Belgische moeder die me wel kon helpen oriënteren. Communicatie was moeilijk en vertraagde vele gesprekken. Waardoor er inhoudelijk en emotioneel weinig werd verteld of gedeeld. Mijn vader heeft nooit geweten dat ik naaktmodel had en naakte mensen stond te tekenen in het modelatelier. Maar hij wist ook niet dat ik al naar performances ging kijken van Marina Abramoviç, al was ik amper 16. Door de keuze van het kunstonderwijs (middelbaar als hoger) is die kloof enkel groter geworden tussen ons. Pas in een latere fase, op mijn huwelijk met mijn Belgische man, zijn we terug naar elkaar toe beginnen groeien.

Wat geef je macht/kracht? waardoor voel je je machteloos?

Wat me macht geeft, ben ik eigenlijk nog nooit mee bezig geweest. Macht of kracht zou ik zeggen, hangt erg samen. Ik heb graag een autonoom gevoel en denk graag autonoom na over de wereld, samenleving. Het artistieke werk geeft me kracht om met die gedachten aan de slag te gaan, te reflecteren en te creëren. Elk beeld is een reflectiemoment, soms doordacht of intuitief. Het geeft me letterlijk de ruimte om stil te staan bij die wereld, moment of ervaring. De camera legt die wereld stil en maakt me ook stil. Deze interactie geeft me kracht. Het is nadien leuk om de chaos van het zoeken doelgericht uit te werken in reeksen van beelden, die dan op een publieke ruimte te tonen en in dialoog te brengen met een echt publiek of mensen. Hen die beelden aan te reiken, hen te laten stil staan in een moment of tijd … Geeft me dit kracht of macht? Weet ik niet.

Wat me ook macht of kracht geeft is die liefde voor de kunst te mogen delen met jonge tieners, studenten en hen de ‘kracht of macht van het beeld’ te laten ontdekken en hoe ze zelf beelden kunnen creëren. Dit geeft hen kracht en macht. Het beeld is een stem, een medium waarmee we kunnen spreken en een dialoog maken met elkaar en de ander. Het beeld kan samenlevingen wakker schudden. Het beeld kan aanzetten tot nieuwe beelden.  Het beeld is misschien wel het instrument van de macht! Als creatieve denkers vormen we een samenleving, vormen we mensen. Deze kennis delen met anderen is macht want kennis is macht, door (zelf)studie of te leven en ervaringen te vormen.

Traagheid in denken van mensen rondom, kan me machteloos maken. De dialoog die verstart in monoloog verlamt me. Stagnatie van een wereld of samenleving, werkplek, relaties onder mensen. Het overmatig verantwoorden en verduidelijken maakt me machteloos. En weer eens ‘de uitzondering zijn’, maakt me moe.

Met de woorden van kunstenares YTO BARADA eindigend: I’m not exotic, I’m excausted.

Sharing is caring

Het leven is een weg die je zelf mag maken, vormen en uiteindelijk bewandelen. Het pad is iets dat je zelf mag creëren. De weg is steeds een ‘work-in-progress’, zoals wij kunstenaars zeggen. Het geeft troost dat niets vast hoeft te staan in dit leven. De weg vormt jezelf en maakt jouw in wie je wil of kan zijn. Al zullen er wel wat obstakels passeren, stenen, takken of misschien boomstammen. Hoe daar om in te gaan (over springen, langs wandelen, omweg maken) is wat jouw leven zin en betekenis zal geven. Vind jezelf door je passies te ontdekken en jouw plek op te eisen in deze wereld. Je hebt het recht om te zijn wie ‘jij’ wil zijn. Neem de tijd en forceer niets. Heb vertrouwen in jezelf en de mensen rondom je. En laat je gidsen, elk pad heeft verborgen bordjes, of duidelijk wegaanwijzers, zie ze en gebruik ze.

Bekijk haar CV

Webpagina

Foto: Dystopie me

Binnenkort online! Zie hier haar interview voor de Ella-reeks: Kleurrijke wetenschapsters en kunstenaressen